عملیات بالانس در محل (On-site Balancing) به فرآیندی اشاره دارد که در آن تعادل دینامیکی قطعات دوار مانند روتورها، پروانه‌ها، شفت‌ها و دیگر تجهیزات چرخشی مستقیماً در محل نصب آن‌ها و بدون نیاز به جداسازی از سیستم انجام می‌شود. این روش معمولاً برای کاهش لرزش‌ها، بهبود عملکرد و افزایش عمر مفید تجهیزات استفاده می‌شود.
### مراحل عملیات بالانس در محل:
1. بررسی اولیه:
- بررسی وضعیت کلی تجهیزات و شناسایی قطعات دوار.
- اندازه‌گیری لرزش‌های اولیه با استفاده از سنسورهای لرزش‌سنج.
2. نصب تجهیزات اندازه‌گیری:
- نصب سنسورهای لرزش‌سنج و فاز‌سنج روی قطعه دوار.
- اتصال تجهیزات به دستگاه تحلیل‌گر لرزش.
3. اندازه‌گیری لرزش:
- روشن کردن دستگاه و ثبت داده‌های لرزش در سرعت‌های مختلف.
- تحلیل داده‌ها برای شناسایی نقاط عدم تعادل.
4. تعیین میزان و محل عدم تعادل:
- محاسبه میزان و محل دقیق عدم تعادل بر اساس داده‌های جمع‌آوری شده.
- تعیین مقدار جرمی که باید اضافه یا کم شود.
5. اعمال اصلاحات:
- اضافه کردن یا کم کردن جرم در نقاط مشخص شده (معمولاً با استفاده از وزنه‌های بالانس).
- تأیید نهایی تعادل با اندازه‌گیری مجدد لرزش‌ها.
6. تست نهایی و گزارش:
- انجام تست نهایی برای اطمینان از کاهش لرزش‌ها به سطح قابل قبول.
- تهیه گزارش نهایی شامل داده‌های قبل و بعد از بالانس.
### مزایای عملیات بالانس در محل:
- صرفه‌جویی در زمان و هزینه: نیازی به جداسازی و انتقال تجهیزات به کارگاه نیست.
- کاهش توقف‌های کاری: عملیات بالانس در حین کار دستگاه انجام می‌شود.
- افزایش دقت: بالانس در شرایط واقعی کار دستگاه انجام می‌شود.
- افزایش عمر مفید تجهیزات: کاهش لرزش‌ها باعث کاهش سایش و افزایش عمر قطعات می‌شود.
### کاربردها:
- صنایع نفت و گاز: بالانس توربین‌ها، پمپ‌ها و کمپرسورها.
- صنایع نیروگاهی: بالانس ژنراتورها و توربین‌های بخار.
- صنایع هوایی: بالانس پروانه‌ها و روتورهای موتورهای هواپیما.
- صنایع خودروسازی: بالانس شفت‌ها و قطعات دوار در خطوط تولید.
عملیات بالانس در محل نیازمند تخصص و تجهیزات پیشرفته است و معمولاً توسط مهندسان و تکنسین‌های مجرب انجام می‌شود.